Hallo Wereld - Psychodelische avonturen
Als kind van de zestiger jaren groeide ik op in een wereld vol ontdekkingen en vooral... nieuwsgierigheid. Natuurlijk, mijn baby lichaampje was nog te klein om toe te geven aan de vrij liefde (en ik had ook nog niet eens mijn eerste tandje!). Later heb ik acties op dat gebied, denk ik, ruim ingehaald op meerdere vlakken.
Joints met wiet en hasj waren toen niet bepaald onderdeel van mijn dagelijkse menu; dat was meer iets voor de grotere kinderen die zich al in het geheim achter de schuur verstopten.
In die tijd groeide ik op met een kat die zich te buiten ging aan kattenkruid. Je kon het zo gek niet bedenken of die kat was er helemaal high van! Terwijl mijn vriendjes en ik onze ongeduldige hevigheid lieten beïnvloeden door discutabele boekjes (ja, die boekjes die je stiekem onder je bed verstopte), begon mijn al geestelijke transformatie. Ik raakte betrokken bij sjamanistische rituelen en bezocht wicca covens. De jaren negentig werden voor mij een ware speelplaats van experimenteel genot.
Peyotes en San Pedros aten we in groepjes, waarbij we zweefden in een soort zweethut—je weet wel, de ideale setting voor zelfontdekking! Psychodelische avonturen met DMT en LSD maakten ook een groot deel uit van deze kleurrijke levensfase. Recreatief middelengebruik voelde toen zo normaal, zo’n beetje als het drinken van een kopje koffie. De extase en vervoering waren onbeschrijflijk, vooral wanneer de magic mushrooms ons meenamen naar werelden vol kleurexplosies en hallucinaties. Ik herinner me nog goed hoe de vissen op de schilderijen door de ruimte begonnen te zwemmen—echt een visueel spektakel!
Maar ja, inmiddels ben ik getooid met de schubben van veroudering. De jacht naar avontuur is voorbij, en ik kan met enige spijt zeggen dat geen enkel gifkikkertje me nog zal verleiden om over zijn rug te likken voor een high. In plaats daarvan geniet ik nu van de kleine dingen in het leven, zoals een kopje thee en het observeren van de katten die zich weer te buiten gaan aan kattenkruid.
Dus, hallo wereld! Hier ben ik, met een lach op mijn gezicht en een schat aan herinneringen in mijn hart. Laten we samen de kleurrijke, gekke en soms hilarische kant van het leven blijven vieren—ook al zijn de vissen nu gewoon weer... vissen!