Hallo Wereld - Petaloudes Psros

Met een mystieke gloed in mijn ogen, wandelde ik door de weelderige groene vallei van Petaloudes op het eiland Paros. De zachte fladderende bewegingen van de duizenden vlinders die de lucht vulden, brachten mij in een bijna bedwelmende trance.

"Hier," fluisterde ik, "huist een eeuwenoude legende, verscholen in de blik van deze betoverende schepselen." Ik liet mijn vingers over de delicate vleugels glijden, als wilde ik de verhalen die ze bewaarden, tot leven wekken.

De Panaxia Quadripunctaria Rhodosensis, zoals de lokale bevolking ze noemde, waren geen gewone vlinders. Nee, er rustte een archaïsche magie over deze elegante dansers van de wind. Volgens de overlevering waren het ooit menselijke zielen, gevangen in een betovering, die nu voor eeuwig rondfladderen in deze idyllische vallei.

Ik kon de melancholie in hun gouden ogen bijna voelen. "Zij waren eens geliefden," fluisterde ik, "die door de toorn van de goden werden gescheiden. Nu zijn zij voor altijd verenigd in deze mystieke dans, een eeuwige herinnering aan de kracht van de liefde."

De zachte bries deed de bladeren fluisteren, als wilden ook zij deel uitmaken van dit magische verhaal. Ik sloot mijn ogen en liet mij meevoeren op de melancholieke dans der vlinders, dieper en dieper in de betovering van Petaloudes.