Hallo Wereld - Monster van Loch Ness
Ooit zocht ik, zoals zoveel jongeren, naar mijn eigen identiteit. De basis elementen had ik, dacht ik, vrij snel in de smiezen. Mannetje, vrouwtje, dat leek me niet zo heel moeilijk. De maatschappelijke tendensen waren destijds nog niet zover ontwikkeld dat ik een heet alfabet moest afwerken bij mijn zoektocht.
Mijn grote vraag werd of ik een meisje leuk vond of een jongen. Maar hey, misschien wel allebei! En dan nog die prangende vraag of dat allemaal wel kon en mocht. Eerlijk is eerlijk, menige nacht ben ik badend in het zweet wakker geworden, met meer vragen dan antwoorden. Internet was er nog niet, en in de bibliotheek ging je niet even vragen waar de sectie van de psychologische onvolkomenheden te vinden was.
Dus, wat restte mij? Juist, ervaringsdeskundige worden door uitproberen! Je moet wat, nietwaar? En zo geschiedde het dat ik, tussen de soep en de aardappelen, mijn levensbepalende richting kenbaar maakte. Een tamelijk heikel en moeilijk te hanteren punt, dat nog uitgebreid de tijd nodig had om juist te kunnen indalen.
Inmiddels is de wereld veranderd, ben ik ouder geworden en veranderd. Zelfs het idee dat dit het belangrijkste in je leven kon zijn, is veranderd. Tegenwoordig weet ik het niet meer zo overtuigd. Mannen en vrouwen vind ik leuk en soms kom ik iemand tegen die ik nog leuker vind.
Nu is mijn geaardheid aan mij gekoppeld zoals het monster van Loch Ness. Je mag zelf de talloze variaties invullen – misschien is het wel een kleurrijke regenboog of een mysterieuze schim die 's nachts rondspookt.
Leven doe ik, jong van geest, vrij van hart, maar nog wel met mijn eigen haarkleur. Ik omarm de chaos, de verwarring en het avontuur dat het leven met zich meebrengt. Want laten we eerlijk zijn: wie heeft er nu echt een blauwdruk nodig als je een levendig schilderij kunt maken van je eigen ervaringen?
Dus, hallo wereld! Hier ben ik, met een glimlach en een knipoog. Laten we samen dit leven vol ontdekkingen en vreugde beleven!