Hallo Wereld - Marathon
Haha, elke keer weer dat misselijke gevoel na dialyse. Niet echt de leukste manier om je dag te beginnen, laten we dat even duidelijk maken! Het lijkt wel alsof ik na elke sessie een marathon heb gelopen. En geloof me, dat is een hele prestatie zonder dat ik daadwerkelijk de finishlijn zie. Door al die lichamelijke inspanning werken mijn ogen soms niet helemaal mee, en die bloeddrukwisselingen? Die zorgen ervoor dat ik de wereld soms in een surrealistisch schilderij zie – met een beetje geluk is het geen Picasso!
Ooit besloot ik dat ik echt een marathon moest lopen. Ja, je leest het goed! Dus ik wandelde naar Athene, onder de stralende Griekse zon. Mijn briljante plan? Elke twee kilometer een taverne of café opzoeken. Want waarom rennen als je kunt genieten van de geurige mix van oleanders, rododendrons en jasmijn die de zwoele lucht vulden?
Laten we het even hebben over die marathonafstand: 42,195 kilometer. Ja, dat is de officiële afstand die tegenwoordig in marathons wordt gelopen. Maar heb je ooit gehoord van het historische verhaal erachter? Het gaat terug naar de Griekse strijders in 490 voor Christus. Volgens de legende werd soldaat Pheidippides naar Athene gestuurd om het nieuws van de overwinning te brengen. Hij liep de afstand van Marathon naar Athene, bracht de boodschap en viel toen om. Dat is pas dedication, maar ik ben altijd geweest voorstander van het team anti-lope(n). Rennen? Nee, dank je!
Op een zonnige ochtend kwam ik rond negen uur aan met de bus. De zon scheen, de lucht was perfect en ik voelde me als een Griekse god – of in ieder geval een goede imitatie daarvan. Bij Marathon lag een prachtig meer dat het bezoeken waard was. Met regelmatig rustpauzes en een goed humeur wandelde ik uiteindelijk naar Athene, waar ik om 22.30 uur aan de voet van de Akropolis aankwam. Die zwoele lenteavond bood me een adembenemend uitzicht op de sterrenhemel. Het was alsof de sterren speciaal voor mij een show gaven!
Om de dag af te sluiten, genoot ik van de klanken van de bouzouki en een heerlijk glaasje goudkleurige nectar van krassi – een Griekse dessertwijn van Samos. Mijn versie van een afterparty, als je het zo wilt noemen!
Als je rustig wandelt, ligt de gemiddelde wandelsnelheid tussen de 4 en 5 kilometer per uur. Dus, als je het tempo van 4,5 km/u aanhoudt, ben je met een marathon ongeveer 9 tot 10 uur bezig. Maar hey, wie heeft er haast?
Dus, beste lezers, onthoud: het leven is als een marathon. Soms moet je gewoon wat rustiger aan doen, genieten van de omgeving en af en toe een taverne binnenwandelen. En wie weet, misschien komt die finishlijn vanzelf een keer in zicht. Met een goed glas wijn in de hand en een lach op je gezicht!
En nog even: ik heb wel de echte marathon afgelegd van begin tot het eind. Lekker buh...!