Hallo Wereld - Herman Jekermans
Vandaag brengen wij u het bewogen levensverhaal van een pelgrim en bouwer der heiligdommen.
In de heerlijkheid Neerkanne, waar de tintelende zon haar licht laat schijnen over de glooiende heuvels, werd Herman Jekermans geboren, in het jaar des Heren 1610 of 1612. Hij was de vijfde en jongste telg uit het geslacht van Hein de timmerman en zijn echtgenote Anna Cuelen, wiens nakroost als een welige bloei door de streek trok.
De jonge Herman voelde reeds in zijn jeugd de roep der verten in zich opkomen. Zo trad hij in 1643 toe tot het klooster der Cellebroeders in Luik, doch slechts voor minder dan een jaar - de stilte en de inkeer bleken hem niet te passen, en hij keerde terug naar zijn geboortegrond.
Daar overviel hem weldra het verlangen naar het Heilige Land. In 1644 maakte hij zich op voor een pelgrimstocht naar Jeruzalem, om er het Heilig Graf te aanschouwen. Maanden toog hij voort, over wegen en paden, tot hij eindelijk de poorten van de heilige stad bereikte. En bij zijn terugkeer toonde hij fier de zegelbrieven en attestaties, die getuigden van zijn verre tocht.
Welhaast was het, of deze verre reis hem had geroepen tot een hoger doel. Want Herman Jekermans zette zich aan het werk om in zijn geliefde Neerkanne een replica te bouwen van de heilige plaatsen in Jeruzalem. In 1647-1648 verrees zijn "H.-Landstichting", met de H. Grafkapel en dertien kruiswegstaties, getrouw nagebouwd naar het voorbeeld der Oriënt.
Zo werd deze eenvoudige zoon van de timmerman een pelgrim, een bouwer van heiligdommen, een visionair die de glorie van het Heilige Land wilde doen herleven in het Limburgse heuvelland. En als lekenbroeder trad hij in 1655 toe tot de orde der Sepulcrijnen, om er tot aan zijn dood in 1679 zijn dagen te slijten.
Waarwaarlijk, het was een bewogen leven, dat van Herman Jekermans, vol van verre reizen en vroom streven. Een leven vol glorie en ontbering, dat zijn sporen naliet in het landschap van Kanne voor de komende geslachten.