Bom Dia, Rio- De Strijd van de Zonsopgang

**Bom Dia, Rio""

De Strijd van de Zonsopgang

Het is weer die tijd van de week. De wekker gaat om 5:30 uur en ik schommel als een gek tussen de dekens, als een vis zonder water. De gedachte om op te staan is net zo aantrekkelijk als het idee om een koud bad te nemen in januari. Maar hey, als ik het begin van de week al in bed blijf liggen, hoe ziet de rest van de week er dan uit? Een goede vraag, die ik liever niet beantwoord wil hebben.

Met een diepe zucht klauter ik uit mijn bed. U denkt nu vast: "Dat moet een heerlijke ervaring zijn!" En ja, zodra ik de deur opengooi, schijnt de zon me tegemoet. Maar laat me u even uit deze droom helpen: het feit dat de zon schijnt betekent niet dat er al brood op de tafel ligt. Nee, daarvoor moet je eerst de strijd aangaan met de realiteit.

Tot mijn grote verrassing bleek er een vuilniszak opengebeten door een - u raadt het al - zo'n knisperknasper beestje, een rat! Ja, al de derde keer dat ik zo'n schattig monster tegenkom, en ik kan u verzekeren, ik waardeer ze niet. Ze zijn niet bepaald de huisdieren die je zou willen uitnodigen voor een kopje koffie.

Later deze dag moest ik naar Rio. Daar ging ik, 2,5 uur in de bus, met de hoop op werk. Maar nu, 2,5 uur later, ben ik weer onderweg naar huis, retour. Geen mogelijkheid om iets bij te verdienen. Het lijkt wel of ik in een aflevering van een slechte soapserie ben beland.

U ziet het, het leven is soms als een strijdtoneel. Soms voel je je als Don Quichot, vechtend tegen windmolens. Maar weet u wat? De zon schijnt! En dat is precies wat ik nodig heb om door te gaan. Dus, terwijl ik terug naar huis reis, met de geur van ratten en verloren kansen in mijn neus, kan ik alleen maar lachen. Want als er één ding is dat het leven ons leert, is het dat humor de beste manier is om de strijd aan te gaan. 

Dus, Bom Dia Rio! Laten we de dag omarmen, zelfs als de ratten ons omringen!